3ος νόμος του Νεύτωνα - μαγνητική αιώρηση

Οι μαγνήτες που χρησιμοποιούνται έχουν τους δύο πόλους τους στις πλατιές επιφάνειες, στις δύο πλευρές τους. Οι τέσσερεις μαγνήτες, που έχουν χρησιμοποιηθεί ως βάση και τελικά βρίσκονται κάτω από την πλαστελίνη, έχουν τοποθετηθεί με τους ετερώνυμους πόλους να ακουμπάνε μεταξύ τους και δημιουργούν έναν πιο ισχυρό, από τον καθένα τους, μαγνήτη, τον μαγνήτη Α. Το ίδιο ισχύει και για τους τρεις μαγνήτες μέσα από τους οποίους περνάει το ξυλάκι από σουβλάκι, που δημιουργούν τον μαγνήτη Β. Αν ο μαγνήτης Β τοποθετηθεί στο ξύλο έτσι ώστε στο κάτω μέρος τους να υπάρχει πόλος ετερώνυμος με τον πόλο που βρίσκεται στο πάνω μέρος μαγνήτη Α (που βρίσκεται κάτω από την πλαστελίνη) τότε έλκεται και ακουμπάει πάνω στην πλαστελίνη. Αν ο μαγνήτης Β τοποθετηθεί στο ξύλο έτσι ώστε στο κάτω μέρος τους να υπάρχει πόλος ομώνυμος με τον πόλο που βρίσκεται στο πάνω μέρος του μαγνήτη Α τότε απωθείται από αυτόν και αιωρείται.

Η επιπλέον ένδειξη της ζυγαριάς στην πρώτη περίπτωση (ο μαγνήτης Β ακουμπάει στην πλαστελίνη) ισούται με το βάρος του μαγνήτη Β.

Στην περίπτωση που ο μαγνήτης Β αιωρείται τότε:

Α) Το βάρος του μαγνήτη Β ισούται με τη δύναμη που ασκεί σε αυτόν (προς τα πάνω) ο μαγνήτης Α.

Β) Λόγω του 3^ου Νόμου του Νεύτωνα και ο μαγνήτης Β ασκεί (προς τα κάτω) ίση δύναμη στον μαγνήτη Α. 

Αυτή είναι ίση με την επιπλέον ένδειξη που δείχνει η ζυγαριά.