Αρχικά, οι κόκκοι του ρυζιού έχουν τυχαίο προσανατολισμό μεταξύ τους, με αποτέλεσμα, λόγω του σχήματός τους να αφήνουν αρκετούς κενούς χώρους που καταλαμβάνονται από αέρα. Όταν βάζουμε και βγάζουμε το ξυλάκι οι κόκκοι προσανατολίζονται μεταξύ τους με αποτέλεσμα να στριμώχνονται περισσότερο, θυμίζοντας την κατάσταση σε ένα λεωφορείο ασφυκτικά γεμάτο με όρθιους. Όπως και στο λεωφορείο οι κάθετες δυνάμεις μεταξύ των κορμών των επιβατών δημιουργούν είτε στατικές είτε τριβές ολίσθησης μεταξύ τους, έτσι και μέσα στο μπουκάλι ασκούνται δυνάμεις ανάμεσα στους κόκκους του ρυζιού αλλά και στο ξυλάκι που προσπαθεί να στριμωχτεί ανάμεσά τους.
Αν το μπουκάλι έπεφτε θα έπρεπε να κινηθεί σε σχέση με το ξυλάκι. Η στατική τριβή ανάμεσα στους κόκκους του ρυζιού και στο ξυλάκι δεν επιτρέπει όμως αυτή την κίνηση: το βάρος του γεμάτου με ρύζι μπουκαλιού είναι μικρότερο από τη στατική τριβή αδυνατώντας να προκαλέσει την κίνηση του μπουκαλιού ως προς το ξυλάκι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου