Μέσα στο σταγονόμετρο, όταν αιωρείται στο νερό του μπουκαλιού, είναι εγκλωβισμένος αέρας. Αφού το σταγονόμετρο αιωρείται στο νερό η πυκνότητα της συσκευής (το σταγονόμετρο, το περιεχόμενο νερό και ο αέρας) είναι ίση με την πυκνότητα του νερού. Όταν συμπιέζουμε τα τοιχώματα του πλαστικού μπουκαλιού αυξάνεται η πίεση σε κάθε σημείο του υγρού (αρχή του Πασκάλ) μέσα στο μπουκάλι και το νερό φαίνεται ξεκάθαρα ότι ανέρχεται μέσα στο σταγονόμετρο, δηλαδή προστίθεται νερό μέσα σε αυτό. Η πυκνότητα της συσκευής αυξάνεται γιατί ένα μέρος του όγκου της που πριν καταλαμβανόταν από αέρα τώρα καταλαμβάνεται από (πυκνότερο από τον αέρα) νερό. Όταν η πυκνότητα της συσκευής γίνει μεγαλύτερη από την πυκνότητα του νερού η συσκευή βυθίζεται. Όταν σταματήσετε να συμπιέζετε τα τοιχώματα του μπουκαλιού η στάθμη του νερού μέσα το σταγονόμετρο πέφτει, αφαιρείται νερό από το σταγονόμετρο και η πυκνότητα της συσκευής γίνεται πάλι μικρότερη από του νερού και το σταγονόμετρο ανέρχεται.
Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί επίσης αξιοποιώντας την έννοια Άνωση. (Η ερμηνεία που ακολουθεί είναι αρκετά διαδεδομένη αλλά, κατά τη γνώμη μας, παρουσιάζει προβλήματα.) Αρχικά, το σταγονόμετρο επιπλέει ψηλά στο μπουκάλι. Αν το μπουκάλι δεν εντελώς γεμισμένο με νερό τότε ένα μικρό μέρος του σταγονόμετρου είναι έξω από αυτό (επιπλέει) είτε χωρίς να ακουμπάει στο καπάκι, οπότε η άνωση ισούται με το βάρος του, είτε ακουμπώντας στο καπάκι οπότε η άνωση ισούται με το βάρος συν την προς τα κάτω δύναμη από το καπάκι. Όταν μπαίνει νερό στο σταγονόμετρο το βάρος του μεγαλώνει και προκειμένου να υπάρξει ισορροπία το σταγονόμετρο βυθίζεται στο νερό.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου