Οι φυσαλίδες του αερίου που εκλύονται προσκολλώνται σε μία σταφίδα και έτσι αυξάνεται ο όγκος του συσσωματώματος σταφίδα-φυσαλίδες χωρίς να αυξηθεί ουσιαστικά η μάζα του.
Ερμηνεία (και) για Δημοτικό: Αυτό έχει ως συνέπεια η πυκνότητα του συσσωματώματος σταφίδα-φυσαλίδες να γίνει μικρότερη της πυκνότητας του υγρού και το συσσωμάτωμα να ανέβει στην επιφάνεια. Εκεί οι φυσαλίδες διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα, μένει η σταφίδα μόνη της και επειδή η πυκνότητά της είναι μεγαλύτερη από αυτή του υγρού βυθίζεται σε αυτό. Στη σταφίδα, είτε στη διαδρομή της προς τον πυθμένα είτε όταν σταματήσει σε αυτόν, προσκολλώνται νέες φυσαλίδες και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία μέχρι να αραιώσουν/εξαντληθούν οι φυσαλίδες. Ουσιαστικά, οι φυσαλίδες λειτουργούν σαν να βάλατε «μπρατσάκια» στη σταφίδα.
Αντίστοιχη ερμηνεία μπορείτε να δώσετε εμπλέκοντας την έννοια Άνωση, στο Γυμνάσιο: Το συσσωμάτωμα σταφίδα-φυσαλίδες δέχεται άνωση μεγαλύτερη από το βάρος του (ουσιαστικά το βάρος της σταφίδας) και ανεβαίνει στην επιφάνεια. Στην επιφάνεια οι φυσαλίδες διαφεύγουν στην ατμόσφαιρα με συνέπεια να μικρύνει ο όγκος του. Η άνωση τώρα είναι μικρότερη από το βάρος της σταφίδας και η σταφίδα βυθίζεται. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι να αραιώσουν/εξαντληθούν οι φυσαλίδες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου